ว่านไก่ฟ้าพญาลอ หรือไก่ฟ้าพญาแล ไก่แก้ว หรือนกกระทุง เดิมมีต้นกำเนิดอยู่แถบประเทศเขตร้อนทวีปอเมริกาใต้ เป็นไม้เถาเลื้อยสามารถเลี้อยได้ไกลกว่า 5 เมตร ลำต้นหรือเถามีลายจุดกระจายทั่ว ปลายมนถึงแหลม โคนเว้าลึก สีเขียวสด ขนาดใบกว้างแต่ก้านใบสั้น เวลาใบดกจะหนาทึบมาก ก้านดอกยาว ดอกเป็นสีชมพูอ่อนลายคล้ายเส้นตาข่าย โคนเชื่อมกันเป็นกระเปาะขนาดใหญ่เท่ากับไก่รุ่นกระทง ส่วนหัวจะคล้ายกับรูปไก่กำลังชูคอขัน ปลายดอกจะเป็นหางยาวเกือบ 1 ฟุต ซึ่งเมื่อคลี่ออกมา
กลีบออกมาจะดูคล้ายหางไก่สีแดงเข้ม มีเกสรตัวผู้ซ่อนอยู่ด้านใน ผลและฝักเป็นรูปทรงกระบอก เมื่อผลแก่จะแตกรูปทรงกระเช้า เมล็ดเป็นรูปทรงหัวใจ ฤดูกาลออกดอกจะอยู่ในช่วงพฤศจิกายนถึงกุมภาพันธ์ ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ดและการปักชำ สามารถใช้ประโยชน์ได้โดยดันให้เลี้อยขึ้นตามพันรั้วหรือซุ้มประตูดูสวยงามและแปลกตาอีกชนิดหนึ่ง จัดเป็นว่านที่หายากอีกชนิดหนึ่ง
ความเชื่อ
ว่านไก่ฟ้าพญาลอ หรือ ไก่ฟ้าพญาแล คนสมัยโบราณเชื่อว่าใครได้ครอบครองปลูกเลี้ยงจะเป็นเสน่ห์มหานิยมเป็นเลิศ จัดว่าไม่เป็นสองรองใคร บ้านเรือนร้านค้าควรแสวงหามาเลี้ยงไว้ จะส่งผลให้เกิดเสน่ห์และมงคลแก่คนในบ้านนั้นให้ทำมาค้าขายคล่องมีลูกค้ามาอุดหนุนมิได้ขาด ท่านว่าเป็นว่านทางเสน่ห์มหานิยมวิเศษนัก เป็นเมตตาแก่คนทั้งหลาย เข้าหาผู้ใหญ่ท่านรักท่านเมตตาแล ดอกมีความสวย งามแปลกตามาก
คนโบราณมักใช้ดอกบดให้ละเอียดผสมกับขี้ผึ้งทาปากเป็นเสน่ห์แก่ตนเอง ก่อนใช้ว่าให้ว่าพระคาถาดังนี้ “เวทาสากุ กุสาทาเวทายะ สาตะ ตะสายะทา สาสาทิกุ กุตะกุภู ภูกุตะกุ” ภาวนาเจ็ดคาบ
ว่านไก่ฟ้าพญาลอเป็นอะไรที่ถ้าไม่สนิทสนมกันเขาจะไม่เอ่ยนามหรือพูดถึงเลย ไปหาตามตลาดว่านก็มักไม่ค่อยพบว่านชนิดนี้สักเท่าไร เนื่องจากผู้คนที่ได้ครอบครองก็มักหวงแหนและปิดบัง เขาบอกว่าถ้าปลูกไว้หน้าบ้านจะเป็นเสน่ห์เมตตามหานิยมเรียกลูกค้าเข้าร้านมีคนรักคนชอบ ดอกเขาเอาไปบดทำสีผึ้งไว้ทาเวลาค้าขาย (ความเชื่อส่วนบุคคล)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น